Rozdział XVI. Przestępstwa przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa wojenne

Art. 117. Wojna napastnicza

§ 1. Kto wszczyna lub prowadzi wojnę napastniczą, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
§ 2. Kto czyni przygotowania do popełnienia przestępstwa określonego w § 1, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
§ 3. Kto publicznie nawołuje do wszczęcia wojny napastniczej lub publicznie pochwala wszczęcie lub prowadzenie takiej wojny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 118. Eksterminacja

§ 1. Kto, w celu wyniszczenia w całości albo w części grupy narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub grupy o określonym światopoglądzie, dopuszcza się zabójstwa albo powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu osoby należącej do takiej grupy, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
§ 2. Kto, w celu określonym w § 1, stwarza dla osób należących do takiej grupy warunki życia grożące jej biologicznym wyniszczeniem, stosuje środki mające służyć do wstrzymania urodzeń w obrębie grupy lub przymusowo odbiera dzieci osobom do niej należącym, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności.
§ 3. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1 lub 2, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

Art. 118a. Udział w masowym zamachu - odpowiedzialność karna

§ 1. Kto, biorąc udział w masowym zamachu lub choćby w jednym z
powtarzających się zamachów skierowanych przeciwko grupie ludności
podjętych w celu wykonania lub wsparcia polityki państwa lub organizacji:
1) dopuszcza się zabójstwa,
2) powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka,
3) stwarza dla osób należących do grupy ludności warunki życia
grożące ich biologicznej egzystencji, w szczególności przez pozbawienie
dostępu do żywności lub opieki medycznej, które są
obliczone na ich wyniszczenie,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od
lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego
pozbawienia wolności.
§ 2. Kto, biorąc udział w masowym zamachu lub choćby w jednym z powtarzających
się zamachów skierowanych przeciwko grupie ludności
podjętych w celu wykonania lub wsparcia polityki państwa lub organizacji:
1) powoduje oddanie osoby w stan niewolnictwa lub utrzymuje ją w
tym stanie,
2) pozbawia osobę wolności na czas przekraczający 7 dni lub ze
szczególnym udręczeniem,
3) stosuje tortury lub poddaje osobę okrutnemu lub nieludzkiemu
traktowaniu,
4) dopuszcza się zgwałcenia albo stosując przemoc, groźbę bezprawną
lub podstęp w inny sposób narusza wolność seksualną
osoby,
5) stosując przemoc lub groźbę bezprawną powoduje zajście przez
kobietę w ciążę w zamiarze wpłynięcia na skład etniczny grupy
ludności lub dokonania innych poważnych naruszeń prawa międzynarodowego,
6) pozbawia osobę wolności i odmawia udzielenia informacji dotyczących
tej osoby lub miejsca jej pobytu lub przekazuje nieprawdziwe
informacje dotyczące tej osoby lub miejsca jej pobytu, w
zamiarze pozbawienia takiej osoby ochrony prawnej przez dłuższy
okres,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od
lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności.
§ 3. Kto, biorąc udział w masowym zamachu lub choćby w jednym z powtarzających
się zamachów skierowanych przeciwko grupie ludności
podjętych w celu wykonania lub wsparcia polityki państwa lub organizacji:
1) naruszając prawo międzynarodowe zmusza osoby do zmiany ich
zgodnego z prawem miejsca zamieszkania,
2) dopuszcza się poważnego prześladowania grupy ludności z powodów
uznanych za niedopuszczalne na podstawie prawa międzynarodowego,
w szczególności politycznych, rasowych, narodowych,
etnicznych, kulturowych, wyznaniowych lub z powodu
bezwyznaniowości, światopoglądu lub płci, powodując pozbawienie
praw podstawowych,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od
lat 3.

Art. 119. Dyskryminacja

§ 1. Kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną wobec grupy osób lub poszczególnej osoby z powodu jej przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub z powodu jej bezwyznaniowości,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. uchylony.

Art. 120. Stosowanie środków masowej zagłady

Kto stosuje środek masowej zagłady zakazany przez prawo międzynarodowe,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 10, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.

Art. 121. Wytwarzanie, gromadzenie, obrót środkami zakazanymi

§ 1. Kto, wbrew zakazom prawa międzynarodowego lub przepisom ustawy, wytwarza, gromadzi, nabywa, zbywa, przechowuje, przewozi lub przesyła środki masowej zagłady lub środki walki bądź prowadzi badania mające na celu wytwarzanie lub stosowanie takich środków, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza do popełnienia czynu określonego w § 1.

Art. 122. Niedopuszczalne ataki lub sposoby walki

§ 1. 1. Kto w czasie działań zbrojnych atakuje miejscowość lub obiekt niebroniony,
strefę sanitarną, zdemilitaryzowaną lub zneutralizowaną albo stosuje inny sposób
walki zakazany przez prawo międzynarodowe,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze
25 lat pozbawienia wolności.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto w czasie działań zbrojnych stosuje środek walki zakazany przez prawo międzynarodowe.

Art. 123. Zamach na życie, zdrowie jeńców wojennych lub ludności cywilnej

§ 1. Kto, naruszając prawo międzynarodowe, dopuszcza się zabójstwa wobec:
1) osób, które składając broń lub nie dysponując środkami obrony poddały się,
2) rannych, chorych, rozbitków, personelu medycznego lub osób duchownych,
3) jeńców wojennych,
4) ludności cywilnej obszaru okupowanego, zajętego lub na którym toczą się działania zbrojne, albo innych osób korzystających w czasie działań zbrojnych z ochrony międzynarodowej,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
§ 2. Kto, naruszając prawo międzynarodowe, powoduje u osób wymienionych w § 1 ciężki uszczerbek na zdrowiu, poddaje te osoby torturom, okrutnemu lub nieludzkiemu traktowaniu, dokonuje na nich, nawet za ich zgodą, eksperymentów poznawczych, używa ich do ochraniania swoją obecnością określonego terenu lub obiektu przed działaniami zbrojnymi albo własnych oddziałów lub zatrzymuje jako zakładników,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności.

Art. 124. Inne naruszenie przepisów prawa międzynarodowego

§ 1. Kto, naruszając prawo międzynarodowe, zmusza osoby wymienione
w art. 123 § 1 do służby w nieprzyjacielskich siłach zbrojnych lub
do uczestnictwa w działaniach zbrojnych skierowanych przeciwko
własnemu krajowi, stosuje kary cielesne, przemocą, groźbą bezprawną
lub podstępem doprowadza te osoby do obcowania płciowego,
poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej
czynności, dopuszcza się zamachu na godność osobistą, w szczególności poniżającego i upokarzającego traktowania, pozbawia wolności,
pozbawia prawa do niezawisłego i bezstronnego sądu albo ogranicza
prawo tych osób do obrony w postępowaniu karnym, ogłasza
prawa lub roszczenia obywateli strony przeciwnej za wygasłe, zawieszone
lub niedopuszczalne do dochodzenia przed sądem,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto, naruszając prawo międzynarodowe,
opóźnia repatriację jeńców wojennych lub osób cywilnych, dokonuje
przemieszczenia, przesiedlenia lub deportacji ludności cywilnej, wciela,
werbuje do sił zbrojnych osoby poniżej 18 roku życia lub faktycznie
używa takich osób w działaniach zbrojnych.

Art. 125. Uszkadzanie lub zabieranie dóbr kultury

§ 1. Kto, na obszarze okupowanym, zajętym lub na którym toczą się
działania zbrojne, naruszając prawo międzynarodowe, niszczy, uszkadza,
zabiera lub przywłaszcza mienie albo dobro kultury, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli czyn dotyczy mienia znacznej wartości albo dobra o szczególnym
znaczeniu dla kultury, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

Art. 126. Bezprawne użycie znaków

§ 1. Kto w czasie działań zbrojnych używa niezgodnie z prawem międzynarodowym znaku Czerwonego Krzyża lub Czerwonego Półksiężyca,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto w czasie działań zbrojnych używa niezgodnie z prawem międzynarodowym znaku ochronnego dla dóbr kultury lub innego znaku chronionego przez prawo międzynarodowe albo posługuje się flagą państwową lub odznaką wojskową nieprzyjaciela, państwa neutralnego albo organizacji lub komisji międzynarodowej.

Art. 126a. Publiczne nawoływanie do popełnienia czynu zabronionego

Kto publicznie nawołuje do popełnienia czynu określonego w art. 118, 118a, 119 § 1, art. 120–125 lub publicznie pochwala popełnienie czynu określonego w tych przepisach,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 126b. Niedopełnienie obowiązku kontroli - odpowiedzialność karna

§ 1. Kto, nie dopełniając obowiązku należytej kontroli, dopuszcza do popełnienia czynu określonego w art. 117 § 3, art. 118, 118a, 119 § 1, art. 120–126a przez osobę pozostającą pod jego faktyczną władzą lub kontrolą,
podlega karze określonej w tych przepisach.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności
od 3 miesięcy do lat 5.